Piękną mamy jesień tego roku :) Dopiero to można zauważyć będą w lesie, to nie to samo co miejska jesień. Jesień, że tak powiem, niezurbanizowana, jest bajeczna! To tylko można pokazać na zdjęciach:







Sarenki i ich słodkie misiowe pysie :D



Ja na punkcie widokowym w Strzyżowie, widoków nie było zbyt okazałych niestety...




Pokaż trasę GPS

Pojechaliśmy z Pawłem na cmentarz do Stobiernej. Strasznie nie lubię tędy jeździć, prosta droga, nudna, a teraz jeszcze remontowana. Trochę miałam obawy, że teraz ludzie jeżdżą jak idioci, że czarne statystyki powiększą się o dwie osoby, ale udało się! Uff! Dzięki Bogu :)

A tu już Paweł na chodniku na Lubelskiej


Droga S19 koło cmentarza w Stobiernej. Oj, nie będzie juz tam spokoju...


Ładnie odpicowali rzeczkę w Jasionce :)

Dawno nie jeździliśmy z Pawłem po mieście po zmroku, dlatego w ten ciepły wieczór przejechaliśmy się bardzo spokojnie po mieście, z naciskiem na robienie zdjęć. Paweł zrobił mi kilka zdjęć, wrzucę te "najlepsze" (o ile tak to można nazwać :P).





Jak Paweł stwierdził, że gdyby robił zdjęcia oczami, to wychodziłyby najlepsze, bo do zdjęć to ja pozować raczej nie potrafię....

Wybraliśmy się z Pawłem na krótką wycieczkę do Parku w Tyczynie. Paweł tam był już kilka razy, a ja ani razu.
W Parku rosną przepiękne 200- i 300-letnie okazy grabów, klonów, dębów, buków, jesionów i lip, ale również rzadkie gatunki tj. miłorząb dwuklapowy, sosna wejmutka i tulipanowiec amerykański. Tych niestety nie zauważyłam :/

Dąb szypułkowy

Lipa drobnolistna

Już dłuższy czas planowana wycieczka została zrealizowana. Wraz z Pawłem i Michałem (Michaelao) wybraliśmy się do Sanoka w piękną niedziele. Piękną, bo nie było gorąco i nie padało, przy czym w sobotę było 33 stopnie w cieniu...
Wyruszyliśmy więc z Pawłem o 6 rano w kierunku Babicy, gdzie spotkaliśmy się z Michałem i dalej jechaliśmy już razem. Do Sanoka jechało się szybko, zajęło nam to tylko 4 godziny. Powrót nie był już taki piękny, m.in. ze względu na inną trasę i mój szybki spadek cukru... W Baryczy tak mi się zrobiło słabo, że prawie zemdlałam, miałam drgawki, zbladłam i było mi zimno. Zjadłam i wszystko wróciło do normy. O godzinie 21 byliśmy z Pawłem w domu. Z Michałem pożegnaliśmy się w Tyczynie.
Wracając do wycieczki :) Będąc w Sanoku, najpierw pokierowaliśmy się na Rynek. Tam też zjedliśmy, odpoczęliśmy chwilę. Chłopaki poszli zaczerpnąć informacji w Informacji Turystycznej i nabrali map i ulotek :D Kierując się jedną z nich, pojechaliśmy najpierw do Parku Miejskiego z punktem widokowym, na Zamek i do Skansenu, gdzie spędziliśmy najwięcej czasu. Miła pani w kasie dała chłopakom bilety ulgowe z racji tego że przyjechaliśmy rowerami :D A miły pan przechował nam rowery w kotłowni. Tym sposobem spokojnie mogliśmy chodzić i zwiedzać.
Nowa część jeszcze niestety nie była otwarta, ale jej otwarcie będzie za 2 tygodnie. Na pewno jeszcze tam przyjedziemy, bo nowe budynki naprawdę wyglądają zachęcająco.
Po skansenie poszliśmy na pizzę, później w drogę. Pojechaliśmy w kierunku Gór Słonnych na najdłuższą serpentynę w Polsce. Rzeczywiście jest długa, ale ponoć podjeżdżaliśmy z tej "lepszej" strony. Nie wiem czy bym podjechała z tej drugiej strony :D Na górze punkt widokowy w rozrysowanymi widocznymi pasmami gór. Ludzi było tam trochę. A dalej to długi fajny zjazd. Z serpentyn jechaliśmy na Ulucz, by zobaczyć i przejechać przez kładkę. Tam też mnóstwo ludzi, jakby nie wiadomo co tam było :P Stamtąd już przez Błażową do domu. Wycieczka jak dla mnie pierwszorzędna. Dystans tym bardziej. Drugi mój rekord w tym miesiącu :)

Teraz fotorelacja :)
Sanok: Oczywiście zdjęcie ze Szwejkiem



Na punkcie widokowym w Parku


I widok z niego na miasto


Panorama z kolejnego punktu widokowego na Zamku


Teraz już w skansenie. Fragment nowej części, jeszcze nie oddanej dla zwiedzających




Młyn wodny


Kościół z Bączala Dolnego i jego wnętrze




Plebania z Ropy, widać na pierwszy rzut oka. Wszędzie bida tylko tam wypasy i pianina :P


Szkoła wiejska z Wydrnej


Kilka chałup








I łemkowski kot:D


Eksponaty z Podkarpackiego Przemysłu Naftowego






Kuźnia


I mapka z trasy
Pokaż trasę GPS

Podczas gdy spałam sobie w najlepsze, Piotrek już zbierał się do wyjazdu i o 4:30 już sobie pojechał w swoją stronę, ponieważ miał transport do domu z Polańczyka czy z Soliny...
Wyjechaliśmy z Pawłem z ośrodka gdzieś po godzinie 8 i obraliśmy kierunek Rzeszów. Na dzień dobry podjeździk z Cisnej, za to potem aż do Baligrodu dłuugi zjazd :) Mieliśmy nadzieje, że zobaczymy się z kolegą Miśkiem w Baligrodzie, ale niestety nie było z nim kontaktu. Zjedliśmy pojechaliśmy.
Gdy byliśmy już w Sanoku, zrobiliśmy sobie długą przerwę na odpoczynek i jedzonko. Usiedliśmy sobie nad rzeką w cieniu wierzb i planowaliśmy którędy wrócić do domu. Nie chcieliśmy już się tłuc po tych nudnych Domaradzach, Niebylcach, Babicach itp, więc pojechaliśmy na Błażową. Nowe dla mnie tereny nawet nie dały mi aż tak bardzo odczuć tego zmęczenia i nudy.
Dojechaliśmy do domu gdzieś o 18:30 i w Rzeszowie przywitały nas tłumy na ścieżkach rowerowych i przejściach. Stary, dobry Rzeszów :D

Widok na wysoki dział z Zagórza:

Ten dzień zaczął się wcześnie, bo już o 5. Śniadanie, herbatka i zbieranie się do wyjazdu. Trasę miał już obmyślaną Piotrek, więc jechaliśmy. Najpierw do Jaślisk, tam zakupy i konsultowanie trasy :) Następnie z Woli Niżnej do Woli Wyżnej, gdzie już zaczęło robić się terenowo. Ogólnie rzecz biorąc, to nie wiedziałam dokładnie gdzie będziemy jechać i co będziemy zaliczać :P Wiedziałam tylko, że trzeba dojechać do Cisnej.
Jechalismy szlakiem granicznym od Rezerwatu Jaśliska i dalej zjazd do Komańczy. Następnie na Przełęcz Żebrak gdzie szlakiem czerwonym dotarliśmy na Wołosań.
Na pewno dokładna relacja dotycząca trasy będzie u Piotrka (Petroslavrz), on tam wie co, gdzie i kiedy:)
Od siebie mogę powiedzieć, że trasa była dla mnie trudna technicznie. Jechaliśmy szlakami pieszymi, które jak wiadomo nie stronią od kamieni, korzeniu i wąskich singlów. Te też były dla mnie nie za bardzo, szczególnie te z wysoką trawą, ponieważ sakwy skutecznie mnie hamowały. Kamieni też się bałam, szczególnie na zjazdach. Mój rower nie jest stworzony do takich tras, a i ja nie jestem przygotowana technicznie, niestety... Już pod koniec trasy tak opadłam z sił, że na podejściach Paweł holował mój rower, ja tylko trzymałam za kierownice :p Teraz się z tego śmieję, ale nie było wesoło. Było już coraz ciemniej a my jeszcze w lesie, a tu ostatnich górek było z kilka...
Były też fajne odcinki, najlepsze w Duszatyniu (?) koło Komańczy. Przebiegała tamtędy trasa maratonu. Na zdjęciach widziałam jak też przejeżdżali przez rzeczkę. Czad :) Nikogo z nas nie znosiło i było sympatycznie ;) Kilka takich przepraw i teren zaczał się na dobre.
Pokaż trasę GPS
Kilka zdjęć:












Przyjrzyjcie sie temu zdjęciu:)

Drugi z kolei weekend spędzony w górach. Tym razem wypad był trzydniowy. Koleżanka, która bazuje w Zyndranowej zapraszała nas na następny weekend, więc skorzystaliśmy z okazji, że mamy wolny weekend i pojechaliśmy. Dodatkowo Piotrek (Petroslavrz) też planował wypad na 3 dni i z tego wszystkiego pojechaliśmy razem :)
Niestety Piotrek dołączył do nas dopiero około północy w piątek. Sami dojechaliśmy sobie do Zyndranowej z Pawłem. Tym razem nie chcieliśmy jechać już po raz trzeci przez Jasienice Rosielną i te inne nudne odcinki, więc pojechaliśmy na Krosno. Dla mnie to była duża atrakcja, bo nigdy tamtędy nie jechałam ;)
Niestety jechało się nie najlepiej. Wyjechaliśmy ok. 11, było bardzo gorąco i cały czas mieliśmy wiatr w twarz, nieraz był bardzo mocny. Bardzo mnie ta trasa zmęczyła, niby szosa, ale przez ten wiatr i upał byłam bardzo słaba.
Ogólnie nie ma za dużo zdjęć, bo nic ciekawego nie było :) Tylko te dwa:

W Korczynie:


I jak przystało na absolwentkę Rolnika, każdą okazję mogę wykorzystać na prace :D


I mapka
Pokaż trasę GPS#lat=49.60982&lng=22.06055&zoom=10&type=1

Przykre to, ale musieliśmy wracać już na drugi dzień, bo musiałam iść do pracy we wtorek.
Nawet nie czułam, że wczoraj zrobiłam te 162 km, co dla mnie było rzeczą niemożliwą. Myślałam, że niedojade, ewentualnie dojade zmasakrowana i bez sił, a czułam się super :)
Wstaliśmy sobie ok. 8 rano, zjedliśmy, spakowaliśmy się i ruszyliśmy gdzieś po 9 do Rzeszowa. Jechaliśmy szosą, przez Dukle, Miejsce Piastowe i Domaradz. Jakoś nie czułam speeda w drodze powrotnej, ale jednak mimo tego zadziwiająco szybko byliśmy w domu. Trafiliśmy na obiad:D coś koło 15.
Po drodze jedna tylko fotka, bo już nie było czego fotografować hehe.

Trochę odwlekaliśmy ten wyjazd, ale się udało. Wyjechaliśmy o 6 rano z Pawłem i obraliśmy kierunek Zagórz. Nie chcieliśmy jechać bezpośrednio do Zyndranowej ulicą głowną, tylko troszkę naokoło :)
Na początku jechało się nam strasznie ciężko, pewnie jeszcze się nie obudziliśmy. Dlatego też Paweł kupił na stacji napój Dariusz TIGER Michalczewski ;) (mimo, iż rozwiązał on umowę z tą marką, dalej są takie sprzedawane). Potem już jechało się znacznie lepiej. Nawet nie wiem kiedy to dojechaliśmy do Sanoka, tak szybko zleciało. Tam chwilowy postój na rynku, jedzenie, picie i fotografowanie.



I dalej już jak wyjeżdżaliśmy z miasta


Z Zagórza obraliśmy kierunek Komańcza, ale też nie bezpośrednio, tylko troszkę naokoło, zielonym i czerwonym szlakiem przez Wysoczany.
Gdzieś po drodze, bodajże w Porażu, zrobiliśmy przerwę w lesie by przebrać się w ciuchy z krótkimi rękawami, bo już słoneczko dawało czadu.

Jedziemy dalej


W miejscowości Mokre napotkaliśmy piękny widok! Płynęła przez nią bardzo czysta rzeczka Osława. Widoki dopełniło odbijające się w tafli słońce.




Dalej jechaliśmy przez Wysoczany, Szczawne, Rzepedź Jawornik. Nie pamiętam dokładnie w których z tych miejscowości były robione te zdjęcia, ale widoki niczego sobie i miejsce nie jest ważne :)




Tutaj już nam się nie chciało jechać, woleliśmy dać odpocząć naszym tyłkom i obydwoje podchodziliśmy pod mały podjeździk :D




I już Komańcza. Skusił nas szyld "Najlepsza pizza z mieście" i chcieliśmy spróbować czy to prawda czy też nie, i okazało się, że nie kłamali :) Pizza za 16,50 zł z pieczarkami, szynką i dużą ilością sera, bardzo dobra :) Chociaż na dwie osoby trochę mało. Mi wystarczyło, ale Paweł jeszcze sobie dowalił zapiekankę ;P



Przez Komańcze przejeżdżał jakiś wyścig kolarski, dlatego nie mogliśmy jechać, ruch został zatrzymany. Staliśmy długo i czekaliśmy. Jechaliśmy tą samą trasą co oni. Paweł znajdywał różne ciekawe rzeczy, które kolarze wyrzucali na pobocze. Między innymi dwie torby teamowe, w tym jedna nawet z jedzeniem. Dwie drożdżóweczki, jedna z brzoskwinią druga z jagodami. Smakowe :D

Z Komańczy obraliśmy kierunek Jaśliska. Gdzieś w Czystogarbie lub Wisłoku Wielkim Paweł pstrykał fotki.



W miejscowości Posada Jaśliska zrobiliśmy ostatnie zakupy, już na poniedziałek, ponieważ było święto i sklepy zamknięte. Dalej z Jaślisk na Tylawe i tam w lewo na Barwinek. Jak już tam dojechaliśmy to mogłam powiedzieć, że jestem z siebie dumna. Tyle km z sakwami, rower miałam cięższy od roweru Pawła :P Wtedy już tylko patrzeć kiedy będziemy w Zyndranowej. Z głównej ulicy skręciliśmy właśnie na Zyndranową. Tam jechalismy raz szuterkiem, raz starym i rozwalonym asfaltem przez las. Już było widać wieżę na granicy w Barwinku:


I dotarliśmy. Od razu poczuliśmy się jak w domu. Miła atmosfera, fajni ludzie i....

Rzeszów :D Żeby każdy wiedział kto tu rządzi hehe.
W środku baza prezentowała się tak:
Przedpokój. Tam wejście na kuchnie, na pokój dla bazujących i dwa duże pokoje dla gości.


Kuchnia z czadową wesołą lodówką i niezłymi zbiorami butelek po piwe:


Polecam tą bazę noclegową. 8 zł za noc, do dyspozycji kuchnia, w której można korzystać ze wszystkiego, miejsce na ognisko, jest prąd, woda ze studni a myć się można w pobliskim źródełku. Woda też bardzo czyściutka :)

Był czad :)

Pokaż trasę GPS#lat=49.34123&lng=22.06604&zoom=10&type=2